"...Bu güne kadar 90 bölüm Tv programı çektim. Çok konuğum oldu. Hatta defalarca gelenlere sesimi çıkarmadım. İlkinde ben istedim gelmelerini, diğerlerinde kendileri… Birkaç defa geldikleri için uyarı almama rağmen kimsenin kalbini kırmamak için birsey söylemedim, risk aldım... Sonra bu yakın arkadaş diyebileceğim dostlar kendilerine ait programlar çektiler ve...
. . .
Benimle alâkası olmayan bir silahlı çatışmanın ortasında kalarak vücuduma aldığım 3 kurşun sonrası büyük zorluklarla hayata tutunmaya çalışırken ne hastaneye ne de evime ziyaretime çoook yakın diye bildiğim dostlarımdan gelmeyenler oldu. Hatta "abla" diye yıllarca hürmet gösterdiğim, programlarıma davet ettiğim, konserlerinde eşlik ettiğim kişi TRT'nin otoparkında beni yürümeye çalışıyorken gördü ve arabasından kafasını uzatıp sadece "gönlümüz seninle" dedi. Arabasından bile inmedi...
. . .
Yurt dışından yabancı, yurt içinden yerli çok öğrenci ya da profesyonel müzisyen benden kanun dersi aldı. Yıllarca hiç birinden para almadım. Onlar ise "para vererek ders aldıklarını" ya festivallere ya da projelere, workshoplara davet ettiler. Artık onlara ders vermiyorum...
. . .
Yani çok Superman görünümlü keloğlanlar tanıdım...
./..
Yazının devamı için BKZ:
http://www.musikidergisi.com/yazar-310-icimden_geldi_yazmak_istedim%E2%80%A6.html